« »
 
[]« 2 reddentes » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 066a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDDENTES2
2. REDDENTES, Baptizandi, a reddita Symboli confessione sic appellati. Mabillonius in Præfat. ad Acta SS. Benedict. sæc. 4. part. 2. num. 186. hæc laudat ex MS. Pontificali Benigniano de Baptismo Sabbatti sancti :
Oratio in Sabbato sancto Paschæ ad Reddentes. Dicit domnus Papa post Pisteugis,
hoc est, ut videtur viro erudito, πιστεύω εἰς, quæ sunt prima Symboli Græci verba. Eadem ex Biblioth. Ottoboniana refert Muratorius tom. 2. pag. 48. col. 2. nisi quod pro Pisteugis habet Pisteusis, forte pro πιστεύεις, Credis ? ut interrogari solebant baptizandi. Vide Symbolum reddere.