« 2 reddituarius » (par P. , 1766), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 067a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDDITUARIUS22. REDDITUARIUS, Qui reditum aliquem singulis annis alteri præstare debet. Lit. curiæ Argentor.
ann. 1511. ex sched. D. Schœpfl. :
Sic tamen quod reemtio dictorum reddituum, eorum ReddituariisEadem leguntur in alio Instr. ann. 1518. Vide Redituarius 1. et Haltaus. Glossar. German. voce Zins-leute, col. 2162.pro tempore existentibus, juxta dictæ literæ vulgaris principalis tenorem, salva sit et reservata.

