« »
 
[]« Reditus rectus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 073a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REDITUS2
REDITUS Rectus, Legitimus, ex jure debitus. Charta ann. 1226. in Chartul. Thenol. ex Cod. reg. 5649. fol. 31. v° :
Ita quod Petrus haberet in perpetuum unam medietatem omnium rectorum Redituum in villa de Castellione... Dixit etiam... duodecim nummos, qui accipiuntur apud Castellionem de homine, qui habet equum, et sex nummos, qui accipiuntur de eo, qui non habet equum, rectos esse Reditus.