« »
 
[]« 2 refectio » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 075a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REFECTIO2
2. REFECTIO, Cœna, prandium, cibi sumptio, a reficere, cibum sumere, qua voce utuntur Plinius lib. 18. cap. 7. [] Celsus lib. 4. cap. 6. et alii. Refectionis vero vocabulum habet S. Benedictus in Regula cap. 24. 25. 35. Apud Marcum Evang. Refectio, pro loco, ubi cibus sumitur, usurpatur, cum Christus dici jubet :
Ubi est Refectio mea, ubi Pascha cum discipulis meis manducem.
Græca enim habent, ποῦ ἐστι τὸ ϰατάλυμα ; Lucas diversorium. Vide Refectio generalis in Generale.