« »
 
[]« Reffianus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 078c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REFFIANUS
REFFIANUS, pro Ruffianus, Leno, scortator. Form. MSS. ex Cod. reg. 7657. fol. 28. r° :
Dictus delatus sua præsumptiva audacia motus,... non verens quam sit grave onestas et religiosas personas.... inducere temere ad peccandum, potissime ad libidinem carnis,... tanquam Reffianus publicus suis falsis stimulis induxit et excitavit ad adulterandum et se carnaliter commiscendum cum quadam muliere. Reffaitter,
Obscœne dicitur de illicito cum muliere commercio, in Lit. remiss. ann. 1397. ex Reg. 152. Chartoph. reg. ch. 246 :
Icellui Jaquemin dist au suppliant, il vaulsist mielx que tu gardasse ta maison, que tu feusses cy ; car telz et telz... vont veoir ta femme et le Reffaittent cependant que tu es icy, en l'appellant par plusieurs fois coux. Rafaitier,
eodem sensu, in aliis ann. 1372. ex Reg. 103. ch. 153 :
Lesquelz deux hommes aloient Rafaitier ou bois lesdittes femmes.
Vide Ruffiani.