REGRESSUS 1, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« 1 regressus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGRESSUS1

1. REGRESSUS. Charta Willelmi Sancii Comitis apud Stephanotium tom. 1. Antiquit. Vascon. MSS. pag. 481 :

Curtem de Brocarez donamus S. Severo cum exitibus et Regressibus, sicut nos tenemus et possidemus.

Alia vetus Charta apud eumdem Stephanot. tom. 1. Antiquit. Occitan. pag. 329 :

Cum mansis, campis, in curtis, hortis, cum exeis et Regressibus, cum ecclesia S. Hylarii constructa, etc.

Similia passim occurrunt in veteribus Instrumentis, ubi Regressus idem sonat quod redditus, proventus, ut satis patet ex Charta ann. 1153. in Probat. novæ Hist. Occitan. tom. 2. col. 544 :

Ego Raymundus Trencavelli Biterrensis Vicecomes dono tibi Rogerio de S. Benedicto, ac tuæ posteritati, meum castellum quod vocatur Eisalabra, videlicet cinctum superiorem cum suis exitibus atque Redditibus,

seu Regressibus, ut in aliis hujusce formulæ locis legitur. Vide Regressium et Exius.

P. Carpentier, 1766.

◊ Melius, ni fallor, quam Tributum pro facultate pascendi animalia, ut interpretatur D. de Foy tom. 1. Notit. diplom. pag. 179. qui ibidem minus attente scribit vocis hujus explicationem deesse in Glossario Cangii. Viæ, sæpius in chartis exitus et introitus. Charta ann. 744. apud Hergott. Geneal. Diplom. Gent. Habsb. Cod. Prob. num. 1 :

Hæc loca supernominata conservis et ancillis peculiaribus cum domibus.... campis, pratis, silvis, aquis, aquarumque decursibus, mobilibus adque immobilibus, cultis et incultis, viis discendentis adque Regredientis, cum omnia adjacentia, etc.

REGRESSIUM 2. REGRESSUS © École des chartes.

« 2 regressus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 098a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGRESSUS2

2. REGRESSUS, Idem quod Practicis nostris Recours, Præs, cautio ; hinc Recursum habere, pro Sponsorem appellare. Ulpianus leg. Sed et si. § Item si res Dig. tit. 3. de hæredit. petit. :

Nisi emptores Regressum ad bonæ fidei possessorem habent.

Et tit. 2. de Evictionibus leg. 1 :

Sive tota res evincatur, sive pars, habet Regressum emptor ad venditorem.

Charta venditionis ann. 1161. inter Instrum. novæ Gall. Christ. tom. 6. col. 194 :

Præterea donamus inde vobis et vestris Regressum...... super omnes res nostras mobiles et immobiles, ubicumque sit, et totum hoc ita tenebo et observabo, sicut præscriptum est, ego Raimundus Petri de Agantico : sic me Deus adjuvet, etc.

1. REGRESSUS 3. REGRESSUS © École des chartes.

« 3 regressus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGRESSUS3

3. REGRESSUS, Reditus in possessionem rei dimissæ vel amissæ. Charta Bernardi de S. Walarico apud Kennettum Antiq. Ambrosden. ad annum 1171. pag. 127 :

Manerium etiam totum de Wulgariscote cum omnibus pertinentiis suis dedi et concessi domino meo Regi... ita quod neque ego neque hæredes mei Regressum habeamus vel calumpniam aliquam versus aliquos de præfato manerio.

Defensiones Roberti Delphini contra Guillemum Comtoris apud Baluzium tom. 2. Hist. Arvern. pag. 283 :

Cum ergo omnibus bonis et actionibus communibus, quoquo modo et ex quacumque causa essent communes, renuntiavit ; sequitur ergo quod huic fideicommisso et actioni pro eo competenti de bonis prædictis non habet Regressum ; quia remittentibus actiones suas non datur Regressus ad eas.

Bleynianus Institut. pag. 450 :

Instrumenta

pro rerum amissarum recuperatione sunt,

Regressus, quando deficiente eo, qui acceperat, aut in casu permutationis evictione subsecuta, res ad dantem revertetur

. In re beneficiali maximo in usu est vox Regressus, Practicis nostris Regrés, diciturque de eo qui beneficium ecclesiasticum alteri transmisit aut cum eo permutavit certis conditionibus, quæ si non adimpleantur, primus possessor redire potest in possessionem beneficii transcripti aut permutati : quando vero locus sit regressui a juris canonici peritis quærendum est.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

Regressus per Cessum et decessum, in Præconisatione Hectoris de Rupeforti in Episcopum Tullensem ex Regesto Cancellariæ Apostolicæ, Hist. Tull. pag. 615.

« 4 regressus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 098b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGRESSUS4

4. REGRESSUS, Responsorii pars, quæ post versum repetitur, vulgo Réclame. Cærem. vet. MS. eccl. Carnot. :

Responsorium

Circumdederunt cum versu et Regressu, sine Gloria. Ordinar. MS. Rotomag. :

Cantore incipiente responsorium

Sicut ovis ad occisionem, cum versu et Regressu. Infra :

Cantor incipiat,

Maria Magdalene, cum versu et Regressu. Rursum :

Tres de majori sede cantent versum in pulpitum,

Veni, Sancte Spiritus.

Et dum cantabunt, chorus flectat genua. Regressus

, Et repleti, etc. Passim ibi occurrit.