« »
 
[]« Regumandare » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 102a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGUMANDARE
REGUMANDARE, pro Recommendare, exhortari, sollicitare. Judic. ann. 715. apud Murator. tom. 6. Antiq. Ital. med. ævi col. 368 :
Et nobis epistolas faciebatis et Regumandabatis, ut secundum antiquam consuetudinem ipsæ personæ consecrarentur.