« »
 
[]« Regurgitare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 102a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REGURGITARE
REGURGITARE, Redundare, Gall. Regorger. Gervasius Tilberiensis de Otiis Imper. apud Leibnitium tom. 2. Scriptor. Brunsvic. pag. 977 :
Josephus dicit, ultra Cæsaream cxx. stadiis modicum locum esse, qui a rotunditate Phiala dicitur, semper plenus et nunquam Regurgitans ; ibi oritur Jordanis, etc.