« »
 
RENDA 1, RENDA 2, RENDA 3.
[]« 1 renda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 123a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENDA1
1. RENDA, Caput baltei. Vita S. Alexii Conf. tom. 4. Julii pag. 256 :
Deinde tradidit ei annulum suum aureum et Rendam, id est, Caput baltei, quo cingebatur, involuta in prandeo et purpureo sudario.
In MS. Vallicensi male pro Renda legitur Senda. Alia Vita metrice scripta MS :
Dixit, et aurato digito mox exspoliato,
Aurum cum Renda pro pignore tradit habenda.
Vide Rinca.
[]« 2 renda » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 123a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENDA2
2. RENDA, Census, reditus annuus, præstatio vectigalis, Gall. Rente, ab Aremorico Rent, quod idem significat, ut vult Lobinellus ; vel a ficta voce Rendita pro Reddita ut Menagius opinatur. Charta vetus apud eumd. Lobinell. tom. 2. Hist. Britan. col. 73 :
Mandavit per Thedei sacerdotem ad monachos Rotonenses ut orarent pro eo, et dedit eis Ranbothan... sine censu et sine Renda, et sine opere, et sine loch-caballis ulli homini.
Charta ann. 1355. ex Archivo S. Victoris Massil. armar. Diniensi num. 50 :
Meliorabitur ferma sive Renda dicti Prioratus pro premissis.
Contractus Monialium Artacellæ ann. 1403 :
Tradiderunt et concesserunt ad Rendam sive firmam et titulo Rendæ tradiderunt... arrendatibus... omnes proventus et gausidas pertinentes ad dictum monasterium.
De variis rendarum generibus consule Glossarium juris Gallici. Vide Rendea et Renta.
P. Carpentier, 1766.
Rendæ argenti, in Invent. ann. 1476. ex Tabul. Flamar. Rande, in Charta ann. 1270. ex Tabul. S. Mich. in eremo. Rendage, eodem sensu, necdum penitus obsoleto, in Lit. ann. 1303. tom. 1. Ordinat. reg. Franc. pag. 386. art. 2 :
Lesquets ont jusques ci eu Rendage de la moitié de leur terres.
Charta ann. 1401. ex Chartul. 23. Corb. :
Chacuns autres journeux dessusdits renderont audit enfermier chacun an audit terme de Noel, chacun journel une poitevine de Rendage. Rendaige,
in Reg. 13. ejusd. monast. sign. Habacuc ad ann. 1511. fol. 110. Quæ ultima vox in re monetaria idem sonat atque Seigneuriage, teste Boizardo. Occurrit in Lit. ann. 1396. tom. 8. earumd. Ordinat. pag. 129.
[]« 3 renda » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 123a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RENDA3
3. RENDA, Territorium, intra quod rendas seu reditus quis habet. Charta S. Ludov. ann. 1237. inter Instr. tom. 8 Gall. Christ. col. 533 :
Contulimus pauperibus monialibus albis de Vinea beatæ Mariæ Aurelianensis 168. arpenta terræ sita in Renda de Chantolio, juxta dictam villam ad essartandum, vel ad pascua animalium suorum facienda, tenenda ab eis et in perpetuum ab eis possidenda.