« Resea » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 142a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RESEA
RESEA, Resia, Officina, ubi serra desecatur. Statuta Montis-regalis pag. 319 :
Statutum est, quod nulla terrigena vel extranea, cujuscumque status, præeminentiæ et conditionis existat, audeat vel præsumat facere, construere vel ædificare aliquam Reseam de aqua in toto territorio, jurisdictione et posse dictæ civitatis Montis regalis. Et si forte aliqua Resia olim sit constructa et ædificata per aliquem sine licentia dicti consilii, non possit ipsam Resiam laborari seu operari facere, nec aquam alicujus fluminis, rivi vel fossati in toto dicto posse et jurisdictione dictæ civitatis accipere, nec de ipsa uti de cetero pro ipsa Resia.... nec possit etiam, audeat vel præsumat incidere seu incidi facere aliquod biochum sive lignum, per conducendo ad Reseandum ad ipsas Reseas aquarum, sub eadem pœna applicanda ut supra.Vide Rasega et Ressia.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Researe, Resiare, Serra desecare, Ital. Resegare, Gall. Scier ;
Resiatio, Desectio ; Reseator, Desector, Gall. Scieur. Eadem Statuta
ibidem : Item statutum est, quod quilibet Reseator possit et valeat capere pro salario Resiationis postium a facientibus Resiare biochos sive truncos, ut infra continetur, et non ultra.