![[]](img/image.png)
«
2 retrogarda » (par C.
du Cange, 1678), dans
du Cange,
et al.,
Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 168b.
http://ducange.enc.sorbonne.fr/RETROGARDA2
2. RETROGARDA, Nomen dignitatis vel officii. Tabularium Gratianopolitanæ Ecclesiæ sub Hugone
Episcopo fol. 27 :
Et Comes misit homines suos, scilicet Joannem de Podio, et
Benedictum Botelarium suum, et Petrum Chalnesium ministralem suum, et Bernardum
Retrogardam suum de Gratianopoli, id est, Bernardum Ruferium, etc.
Occurrit
rursum pag. 29.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
◊ Hic
Retrogarda hominem ligium aut vassallum significat, qui domini sui superioris
nomine jus habebat tutelæ et custodiæ : quod jus eadem nomenclatura donatur in Regesto
Probus fol. 223. ubi de Monte Bonodi :
Dicunt jurati Mallenus et
Gauterius..... quod tenent mistraliam et Retrogardam de Comite, et debent placitum ad
misericordiam.
Vide
Reregarda.