« »
 
[]« Revellare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 171b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/REVELLARE
REVELLARE, pro Rebellare, Deficere, in Commemoratorio ann. circiter. 780. apud Martenium tom. 1. Ampliss. Collect. col. 41. in Formulis Marculfi lib. 2. form. 41. in Histor. Cortusior. lib. 3. cap. 6. 10. et alibi passim. Sic etiam Reveler pro Rebeller, seu, ut modo loquimur, Revolter, in Historia Guillelmi Tyrii continuata apud eumdem Marten. tom. 5. ejusdem Ampliss. Collect. col. 669 :
Là pristrent conseil et s'accorderent d'aller d'Andrinople assevir, et tot metre à l'espée, que par d'Andrinople estoit tote la terre Revelée.
Vide infra Revello.
P. Carpentier, 1766.
Chron. S. Dion. tom. 3. Collect. Histor. Franc. pag. 171 :
Li bourgois de Verdun se Revelerent contre li.
Occurrit rursum tom. 8. pag. 330. et 353. Hinc Reveleux, pro Rebelle, Inobediens, rebellis, in Mirac. MSS. B. M. V. lib. 1 :
S'el col le fraim ne li lachons,
Ele (la chair) sera si orgelleuse,
Si regibant, si Reveleuse, etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Revellatio, Rebellio. Charta Theodorici II. Franc. Regis ann. 678. apud Felibianum Hist. San-Dionys. pag. ix :
Inventum quod sua præsumtione, vel per falsa carta, seu per Revellationis audacia, sed non per nostra ordinacione, ipsum æpiscopatum reciperat.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Revellium, Eadem significatione. Ipse in ipso Revellio vixit, in laudato mox Commemoratorio ann. circiter 780. col. 41.
Revello, pro Rebellio, seu Rebellis. Marculfus lib. 1. form. 32 :
Igitur cum et ille cum reliquis paribus suis, qui eum secuti fuerant, facientem Revello illum [] interfecit.
Infra :
Non solum res perdere, sed pro tali Revello in vita ordinaveramus insequi.