« »
 
[]« 2 roca » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 201b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROCA2
2. ROCA, Rocha, Mansio, cella in rupe excisa ; unde nostris Roche, pro Cella vinaria, vulgo Cave. Charta pro eccl. S. Vinc. in Hisp. ex Chartul. Cluniac. :
Habet supradicta ecclesia decem jugatas bene cultas, duas azeniarum Rocas, duos molendinos, etc.
Charta ann. 1189. inter Probat. Hist. Sabol. pag. 357 :
Præter hæc dedit Petrus de Brion prædictis canonicis unam Rocham et hortos, quos emerat a Salomone Dognes.
Charta ann. 1326. in Reg. 64. Chartoph. reg. ch. 355 :
Jehan du Moulinet demeurant à Tours fist faire une voute, appellée ou pays Royche, en la maison où il demeure.
Lit. remiss. ann. 1393. in Reg. 144. ch. [] 465 :
Icellui Jehan avoit trouvé ladite exposant en sa Roiche ou cave.
Aliæ ann. 1404. in Reg. 159. ch. 169 :
Icellui prestre en soy cuidant lever et reculant cheut en une Roche ou cave.
Rursum occurrit in aliis ann. 1405. ex Reg. 160. ch. 174. Vide mox