ROSATUS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rosatus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 216c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROSATUS

ROSATUS, Rosis distinctus, ornatus, vel coccineus. Papias : Rosata tunica, quam feniceam nos coccineam dicimus, ad celandum colorem sanguinis. Johannes de Janua : Rosata, Quædam vestis, quam Græci Feniceam nos Occinum (Coccinum.) Hac sub Consulibus usi sunt Romani Milites ; unde Rosati antiqui (antiquitus) vocabantur. MS. Bituric. :

Feniceam vestem Græci dicunt, quam nos Coccinum dicimus ; ipsa est et Rusata.

Anastasius in Leone III. PP. pag. 143 :

Vela holoserica Rosata numero quatuor, ornata in circuitu de Tyrio.

Ibid. :

Albam holosericam Rosatam, ornatam in circuitu de chrysoclavo.

Occurrit apud eumdem non semel. Simeon Logotheta in Chronico in Leone Armenio num. 2 :

Τὴν ἐσθῆτα, ἣν ἐπέϐλητο Ῥοδοειδεσὶ χροαῖς ἐϰλάμπουσαν, etc.

L. Favre, 1883–1887.

◊ Roseo colore :

Cappe Rosate tres, cum esmaldis et nodulis similiter argenteis deauratis.

(Invent. sacristie Clarevallis, an. 1405.)

Rosulatus, Eadem notione. Charta donationis Ecclesiæ Cornutianensis, edita a Jo. Suaresio :

In pronao velum lineum purum unum : et intra basilicam pro porticibus vela linea Rosulata sex : et ante secretarium vel curricula vela linea Rosulata pensilia habentia arcus 2. etc.

Rursum :

Vela apoplacia coccoprasina Rosulata duo.

Alias apud Cornelium Frontonem, Roseus, per se, Rosaceus, mixtus, dicitur.