« Roxum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 227a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/ROXUM
ROXUM. Acta consecrationis Alfonsi Regis Lusitaniæ apud Brandaonem :
Homo qui fuerit Roxum cum ferro moludo, etc.An vulneratus ? Hispanis Roxo dicitur Ruber, Rufus. Nos dicimus Rosser, Fustibus egregie excipere, ut fere excipiuntur strigosa jumenta, quæ vulgo Rosses appellamus.
P. , 1766.
◊ Jurgium, rixa, et jus de iis
cognoscendi mulctamque percipiendi. Leg. Lusit. sub Alph. reg. tom. 1. Probat. hist.
geneal. domus reg. Portugal. pag. 11 : Homo, qui fecerit Roxum cum ferro moludo, vel sine illo, vel dederit cum lapide, vel ligno troncudo, faciat illum alvazir componere damnum.Charta Adef. reg. Hisp. æra 1180. in Chartul. Cluniac. :
In tali quidem libertate prædictas hæreditates Cluniacensi ecclesiæ et abbati ejusdem et monachis possidere concedo, ut Roxa, fossadera, pecta, homicidia omnique facienda quæ regi pertineat, etc.