RUFARIA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rufaria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 233a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUFARIA

RUFARIA. Guibertus lib. 1. de Vita sua cap. 20. agens de famulo, cui Monachus quidam pecuniam, inscio Abbate, commiserat, ait :

Deposita illa Rufaria apud se reposita dicit.

Non video satis, quid proprie significet hæc vox Rufaria : nisi sit monetæ genus ex auro, quod a rufo, seu flavo dictum fuerit rufarium.

P. Carpentier, 1766.

◊ Illam pecuniam Guibertus Rufariam fortassis vocat, quod contra regulæ institutum, inscio abbate, monachus famulo servandam commiserat. Vide Ruffiani.