« »
 
[]« 1 rugia » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 234c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUGIA1
1. RUGIA, Canalis, rivus, rivulus. Statuta Mediolanensia 2. part. cap. 245 :
Ad transversum fluminis tam publici quam privati, vel alicujus Rugiæ vel soratoris,... liceat vicino habenti terras ab utraque parte aquam deducere.
Cap. 281 :
Judex officialis aquarum teneatur,....... videre omnes Rugias seu bucchas exeuntes de lecto Clenæ, et eas reduci facere, etc.
Cap. 248 :
Et nulla Rugia seu buccha Rugiæ fieri possit, nec teneri super dicto alveo pro derivando de dicta aqua, etc.
Adde cap. 286. 287. Statuta Vercell. lib. 4. fol 70. verso :
Item quod nullus hospes vel ejus nuncius exeat porticum hospitii, in quo moratur, nec Rugiam quæ fluit ante suum hostium causa vocandi hospites, et qui contra fecerit solvat pro banno qualibet vice sol. xx. Pap.
Rugiam hic intelligo Rivulum aquæ pluvialis fluentem per mediam plateam, nostris etiam Ruisseau ; sed pro ipsa platea vox eadem occurrit lib. 7. eorumdem Statutorum fol. 150. recto :
Item si aliquis habuerit tectum sive porticum, sive canteria sive trabes ita versus Rugiam vel roariam, quod carrum oneratum feno per Rugiam illam vel roariam non possit transire, teneatur eam destruere vel ita facere, quod carrum feni libere transire possit.
Vide Ruga 1. et Recercatio.