« »
 
[]« 2 rugia » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 234c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUGIA2
2. RUGIA, f. Rubia, Ital. Roggia, Gall. Garence. Modus exigendi gabellam ponderis ad calcem Statutorum Saonæ :
Pro quibuscumque generibus specierum, seu aromatum et dragariarum, videlicet zuccarorum, Rugiæ, teste, vichiellarum, gallarum, corallorum, cardeghi, jachæ elefantis... soldum unum.