RUPINA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rupina » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 241b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUPINA

RUPINA, Loca montana. Glossæ Isidori : Rupina, abrupta montium. Charta Alrici Episc. Astensis ann. 1029. apud La Chieza in Historia Ecclesiæ Pedemontensis :

Cum... pascuis, silvis majoribus, et minoribus, cum areis, molendinis, piscationibus, alpibus, rupis, Rupinis et paludibus, terris cultis et incultis, etc.

Occurrunt eadem verba in Charta Ardoini Regis Italiæ ann. 1011. apud Guichenonum in Biblioth. Sebusiana pag. 249. et in aliis apud Ughellum. Adde Chartam ann. 993. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 347. Additamenta ad Chronicon Casaur. apud Murator. tom. 2. part. 2. col. 929. Sed et Apuleius lib. 2. Metamorph. :

Vides istas Rupinas proximas et præacutas in his præeminentes silices.

Rursum utitur lib. 6. Vide Vossii Etymologicon in Rupes.

P. Carpentier, 1766.

◊ Haud scio an non idem sit quod supra Robina, in Charta ann. 1029. a Cangio laudata, ut et in alia ann. 960. apud Murator. tom. 1. Antiq. Ital. med. ævi col. 57 :

Cum silvis, salectis, sationibus, ripis, Rupinis, molendinis, piscationibus, montibus, vallibus, etc.

Eadem fere leguntur in alia ann. 1033. ibid. col. 15.