RUSTICE, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Rustice » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 244c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/RUSTICE

RUSTICE, Rustica lingua, seu vulgari idiomate, non Latino. Charta ann. 1038. e Chartulario Gemetic. pag. 1 :

Est igitur michi quædam silva supra Sequanæ fluvium, quæ Rustice Brotunh vocatur.

Charta Donationis seu restitutionis factæ Abbati Montis Majoris a Godefrido Comite Provinciæ ante medium sæcul. xi. apud Ruffy in Dissertat. de Origine Comitum Provinc. pag. 29 :

Denique in villa, quam Rustica lingua nominat Pertusum, etc.

De Rustica seu vulgari lingua, ejusque a Latina distinctione satis dixit Cangius in Præfatione ad hoc Glossarium num. xiii.

P. Carpentier, 1766.

Rusticitas Latina, Idioma vulgare seu Francicum, a Latino puriore ortum. Charta ann. 958. in Chartul. Celsinian. ch. 17 :

In suburbio Brivatensi alodum, cui vetusto vocabulo Latina Rusticitas Petrafixa nomen indidit.