« Saccamenum » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 250c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SACCAMENUMSACCAMENUM, Sordidum quoddam amiculum, Gall. Sac. Chronic. Petri Azarii apud Murator.
tom. 16. col. 394 : ![[]](img/image.png)
Non cognoverat enim præfatum dominum eo quod vestitus erat de uno Saccameno nigro.Vide Saccus 3.
![[]](img/image.png)

