« »
 
[]« 1 sagittare » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 267c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGITTARE1
1. SAGITTARE. Otto Morena pag. 58 :
Ipse Imperator optime sciens Sagittare, multos de Cremensibus interfecit.
Rogerus Hovedenus ann. 1192 :
Et cepit.... unum reneez, qui quondam Christianus fuerat,... et Rex posuit eum ad Sagittandum, et Sagittatus est.
Adde Chron. Domin. de Gravina, apud Murator. tom. 12. col. 577. Utuntur præterea Plautus in Trinum. act. 2. sc. 1. Justinus lib. 41. et Curtius lib. 7.