« 2 sagmen » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 272a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAGMEN2
2. SAGMEN, ut Sagma, onus. Acta SS. tom. 7. Maii pag. 59. ubi de SS. Voto et Felice
Eremit. :
Quæ antiquorum tum fama, tum scriptura nostris impulsit auribus (immensis historiarum Sagminibus cedentes, hujus rei ubique terrarum meminentium) brevi proloquio in mentem quotannis revocare tenemur.