« »
 
SALTUS 1, SALTUS 2, SALTUS 3, SALTUS 4, SALTUS 5.
[]« 1 saltus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 288b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUS1
1. SALTUS, Silva, vox Latinis nota. Charta Gaufridi Comitis Mauritaniæ in [] Bibliotheca Cluniac. pag. 543 :
Do etiam et concedo omnes Saltus meos consuetudinarios usibus Ecclesiæ.... omnibusque hominibus illorum, ita ut homo S. Dionysii intra saltus habitet.
Mox fit mentio Saltus Pertici : ita scilicet appellatur ager et Comitatus Perticensis, (le Perche,) quod silvosus sit.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Saltus, 2Æ. declinat. in Præcepto Caroli M. apud Marten. tom. 1. Ampliss. Collect. col. 37.
Saltus Debitum, Pastionaticum. Tabularium Dervensis Monasterii :
Et si incolæ loci illius porcos suos cum porcis indominicalibus miscuerint, ministeriales Monachorum omnem decimationem absque ulla meorum molestia accipiant. Quod si aliunde venerint, et forensium villarum nostra depasci pascua voluerint, secundum morem regionis consuetum Saltus debitum persolvant.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Saltus, Latifundium 800. jugerum, apud Pancirolum lib. 1. Thesauri var. Lect. cap. 77. ex Varrone lib. 1. de Re rust. cap. 10. leg. creditor. ff. de act. emp. (19,2,52.) etc.
Saltus Lunæ, Compotistis, ὑποτομὴ ἡμέρας, vel σελήνης. Auctor Queroli :
Mercurius huic iratus, Sol rotundus, Luna in Saltu est.
Cummianus hibernus de controversia Paschali :
Alium in Epacta, alium in augmento lunari, quod vos Saltum dicitis, etc. Et hoc vocatur Saltus lunæ, eo quod semel in 19. annis accidit præter communem omnium aliarum lunationum.... et præter naturalem primationem, quod luna ibi dicatur prima, ubi dici deberet trigesima. Et sic debet luna transilire, non secundum veritatem cursus in cœlo, sed secundum significationem primationis in libro.... Et sic metaphora est Saltus lunæ
. Ita Petrus de Mura in Comput. Eccles. Vide Bedam tom. 1. pag. 108. Alcuinum Ep. 3. 9. Honorium Augustodun. lib. 2. de Imagine mundi cap. 85. Rabanum de computo cap. 56. Petavium in auctario lib. 8. cap. 14. et Scaligerum de Emend. temp. lib. 7. pag. 752. etc.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Contigit autem hic Saltus lunæ 31. Julii anni cujuslibet decimi noni cycli lunaris, ut ex hoc versiculo a Durando relato docemur :
Luna facit Saltum Quintilis luce suprema.
Saltus de Ecclesia ad Ecclesiam, cum Episcopus relicta Ecclesia ad aliam promovetur, in Concilio Tricassino ann. 878. can. 2.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Ordinari per Saltum dicitur qui ordinem superiorem, inferiore prætermisso, suscipit : quod prohibuit Alexander II. PP. Epist. 32. Statuta MSS. Augerii Episc. Conseran. ann. 1280. ubi de casibus Episcopo reservatis :
xviii. per Saltum aliquo ordine prætermisso, vel qui furtive et contra prohibitionem promotus, etc.
Concil. Hispal. inter Hispan. tom. 4. pag. 13 :
Excepto tamen illo qui fuerit ordinatus per Saltum, etc.
Occurrit passim.
[]« 2 saltus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUS2
2. SALTUS, pro Assultus. Fori Morlanenses cap. 28 :
Quicumque domui vicini Saltum dederit, vel violenter domum intraverit, quot erunt in Saltu illo, tot 18. sol. donabunt domino domus.
Vide Saltatio.
[]« 3 saltus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 288c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUS3
3. SALTUS, Gall. Saut, vox quidem Latinis nota, non vero Saltum facere, pro Prosilire, Sauter. Gerardus in Vita S. Stephani Grandimont. apud Marten. tom. 6. Ampl. Collect. col. 1077 :
Considerans autem vallis profunditatem super quam eminebat domus illa ædificata, timuit perinde prosilire ; sed postmodum [] confortatus divino Spiritu,....... Saltum illum fecit, et per Dei misericordiam illæsus evasit.
[]« 4 saltus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 289a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUS4
4. SALTUS, Alia notione. Albert. Mussatus de Gestis Henrici VII. apud Murator. tom. 9. col. 472 :
Interea Florentini, ut gentibus Cæsaris pervagandi prædandique Saltus auferrent, utque frumentandi de Aretii finibus vias præcluderent, Fesulanam arcem.... muniere præsidiis.
Phrasis Pataviis usitata, uti monet Cl. Editor, Togliere li Salti, quod Itali levare li passi dicunt, pro Impedire, auferre potestatem.
[]« 5 saltus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 289a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SALTUS5
5. SALTUS S. Viti, Morbi genus. Miracul. S. Bennonis tom. 3. Julii pag. 223 :
Totum annum horrendo morbo, quem Saltum S. Viti dicunt, conflictatus est : quod malum illum sæpe decies una die corripuit.
An idem qui morbus comitialis, nostris aliquando Danse de S. Jean ? Danse de S. Gui. Vide Saltatrices.