« »
 
[]« Sanctisonus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 299a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SANCTISONUS
SANCTISONUS, Hymnus ter Sanctisonus,[] In quo ter Sanctus resonat, Græcis τρισάγιον. Gocelinus mon. in Mirac. S. August. Cantuar. tom. 6. Maii pag. 404 :
Jam hymnus laudationis dominicæ ter Sanctisonus a patrefamilias intonatur.
Vide Hymnus.