« »
 
SAURUS 1, SAURUS 2, SORUS.
[]« 1 saurus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 319b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAURUS1
1. SAURUS, Sorus, Gall. Sor. Vox in Falconaria venatione notissima, in qua falco saurus dicitur anniculus, et primarum pennarum ; quæ coloris sunt, quem Sor nostri dicebant. MS. :
Chevaus ont gaiangnies blans, bauçens, et Sors.
MS. :
Les chevax brochent bruns et bauçens, et Sor.
Infra :
Et Laugalie fist sort un cheval Sor.
MS. :
Et tant destrier bai et Sor et bausant.
Fridericus II. Imp. lib. 1. de Arte venandi cap. 54 :
Eadem avis dum habet plumas et pennas Sauras, seu primas, etc.
Cap. ult. :
Plumagium autem aurum, seu non mutatum, differt a mutato, in eo quod generaliter plumæ et pennæ post mutam sint meliores et alterius coloris, etc.
Lib. 2. cap. 8 :
Quas pennas primo anno suæ nativitatis, in quo dicuntur Sauræ, semel mutant, etc.
Denique cap. 23 :
Sacri, dum dicuntur Sauri, hoc est, antequam sint mutati, etc.
Charta ann. 1273. ex Tabul. S. Tiberii :
Et quod pro censu seu servitio et pro recognitione dicti feudi prædictum monasterium (S. Tiberii) et abbas memoratus..... solvere teneantur dicto dom. Regi... unum Saurum formatum et acceptabilem, vel quinquaginta solidos Turonenses.
Petrus de Crescentiis lib. 10. de Agricult. cap. 3. de accipitr. :
Secundi meriti est is, qui postquam de nido volavit, captus fuit, raro consuevit antequam pennas in feritate mutaret, qui vocatur Sorus.
Verba quæ mendo non carent, sic reddidit vetus ejus Gallicus interpres. :
Et celui qui a volé, et (esté) prins depuis, avant qu'il ait mué ses pennes en cruauté, n'est pas si bon, et est appellé Sor.
Guill. Tardif Lector Caroli VIII. Regis Franc. in Falconaria, cap. 15 :
Sor est appellé à sa couleur sorette, celui qui a volé et prins devant qu'il ait mué.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Sorius, Eadem notione, in Computo ann. 1237. ex Bibl. reg. :
Pro uno alio Sorio xviii. lib.
Comput. alter ann. 1244. ibid. :
De quodam equo Sorio baio, xl. lib. xii. sol. Pro quodam palefrido Sorio, xiii. lib. iiii. sol.
Sorus. Bracton. lib. 5. tract. 1. cap. 2. § 1 :
Per servitium unius asturcii Sori, vel unius esparverii Sori.
Gaufridus in excerptis de Vita S. Bernardi cap. 1 :
Tecolinus quidam cognomento Sorus, quo nomine vulgari lingua subrufos et pene flavos appellare solemus.
P. Carpentier, 1766.
Glossar. Provinc. Lat. ex Cod. reg. 7657 : Saur, Prov. Auricomus, flavus.
[]« 2 saurus » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 319b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAURUS2
2. SAURUS, Piscis species. Tract. MS. de Pisc. ex Cod. reg. 6838. C :
Saurus, a nostris saural vel sieurel dicitur, ab aliquibus nostrum Gascon, a Santonibus Cicharou, a Gallis Maquereau bastard.
[]« Sorus » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 535c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SORUS
SORUS. Vide Saurus, et Allex.