« »
 
[]« Savarda » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 317b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SAVARDA
SAVARDA, Terræ incultæ, ni fallor, vulgo Savarts.
Heritage en Savart, friche ou ruine
, in Consuetud. Remensi art. 264.
En friez et Savart,
in Claromont. art. 120. Charta Nevelonis Episc. Suessionensis ann. 1180 :
Compositum est in hunc modum ; quod præfatus Albericus universa Savarda, etc.... parata, et brochas, quæ sunt apud Chacrisiam, libera et quieta, et absque ulla contradictione a prædicta Ecclesia debere perpetuo possideri recognovit, laudavit, et concessit : hoc unico retento, quod non nisi ad proprios usus Ecclesiæ præfatæ sive hominum apud Chacrisiam manentium excolenda dabuntur.
Ex adversariis Andr. Duchesnii.
P. Carpentier, 1766.
Charta pro monast. S. Nic. Rem. ann. 1374. in Reg. 105. Chartoph. reg. ch. 358 :
Item unam petiam vineæ et Savardi continentem unum arpentum, situm in territorio de Villaribus ad nodos.