« »
 
[]« 1 scalare » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 328c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCALARE1
1. SCALARE, Scalis muros ascendere, Gallice Escalader. Scalator, qui scalas admovet, applicat. Chron. Astense apud Murator. tom. 11. col. 269 :
Joannes Turchus de Castello filius bastardus domini Antonii Turchi cum certa comitiva gentium armatorum, equitum et peditum venit de nocte apud civitatem Ast, et voluit Scalare castrum prædictæ cittadellæ, in quo tunc erat prædictus dominus gubernator ; et ibi habebat ædificia quamplura apta pro Scalamentis.... et habebat secum unum perfectum Scalatorem nomine Barberius de septimis.
Chron. Angl. Thom. Otterbourne pag. 250 :
Item accusavit eum, quod disposuerat intra dies natalitios nocte Scalasse muros manerii de Eltam, in quo Rex erat, et occidisse Regem.
Vide supra Scalamentum.
P. Carpentier, 1766.
Vide supra Eschallare.