« »
 
[]« 2 scara » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 336c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCARA2
2. SCARA, Virgultorum silva, Henschenio. Charta Germanica ann. 794. apud eumdem in Comment. ad Vitam S. Ludgeri Episc. Mimigard. § 4 :
Id est, hovam illam integram Alfgating-hova, cum pascuis et perviis et aquarum decursibus ; et Scara in silva, juxta formam hovæ plenæ.
Vide Graff. Thesaur. Ling. Franc. tom. 6. col. 529. vocibus Waltscara et Scaramez, Grimm. Antiq. Jur. German. pag. 531. et 499.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Quo jure Henschenius Scaram hic virgultorum silvam intelligat non percipio. Agrum pascendis porcis destinatum interpretor, a Germ. Scharren, fodere : terram quippe fodiendo pascuntur porci. Charta ann. 855. apud Marten. tom. 1. Ampl. Collect. col. 141 :
In silva quæ dicitur Puthem Scaras viginti octo, in villa Irmenlo, in illa silva Scaras sexaginta.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Schara, Eadem notione, in Charta ann. 838. apud Miræum tom. 1. pag. 499 :
Et mansas vetustas sex ad ipsam curtem conspicientes vel pertinentes, cum perviis legitimis,... mobile vel immobile, et de silva Schara ad porcos, etc.
P. Carpentier, 1766.
Nec virgultorum silva, nec ager pascendis porcis destinatus hac voce significatur : Jus utendi silva alterius intelligi debet, ut colligitur ex Charta Otton. comit. Ravesberg. ann. 1166. inter Probat. tom. 2. Annal. Præmonst. col. 698 :
Obtuli curtim cum foresto adjacenti et jure nemoris vicini, quod vulgariter Scara vocatur.
Quod jus in eo præsertim positum fuisse videtur, ut quis posset in silva capere ligna construendis porcorum stabulis necessaria. Hinc Scaram, stabulum interpretor, in Charta Phil. Pulc. ann. 1309. ex Reg. 45. Chartoph. reg. ch. 36 :
Quoddam pratum cum columbario et Scara et duobus ortis.
Nisi tamen, quod puto, legendum sit Scura. Vide infra in hac voce.