SCARCELLA, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Scarcella » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 338c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCARCELLA

SCARCELLA, Pera coriacea peregrinorum, Italis, Scarsella, nostris, Escarcelle. Juncta Bevagnas in Vita B. Margaretæ de Cortona num. 7 :

Et visitabis me cum baculo peregrino, Scarcellis pendentibus ab humeris vestris.

Computus ab ann. 1333. ad ann. 1336. tom. 2. Hist. Dalphin. pag. 275 :

Pro una Scarcella de seta quando ivit dominus Romam, taren. v. gr. x.

Ita etiam legendum videtur pro Scarella in Computo ann. 1334. T. Grasivod. fol. 131 :

Peroneto dorerio pro uno laqueo et alia munitione argenti et sirici facta et posita in quadam Scarella pro dicto quondam Dalphino, 111. solid. obol.

Vide Oct. Ferrarium in Scarsella.

P. Carpentier, 1766.

◊ Pontif. MS. eccl. Elnens. :

De benedictione baculi seu Scarcellæ peregrinorum... Postea aspergat aquam benedictam super Scarcellam et baculum, et tradit illis dicens :

Accipite has Scarcellas et hos baculos habitum peregrinationis vestræ, In nomine, etc. Vide supra Pera 1.

Scarsella, Eadem notione. Boncompagnus in Arte Dictaminis MS. lib. 2. extremo :

Jocosum est, quod refero, sed absque dubio vobis esset damnosum, quum ille, quem vultis recipere in maritum, hermaphroditus esse abdubïo perhibetur. Unde si haberetis burdonem, reperiretis in eo Scarsellam.

Occurrit præterea in Chronico Jac. de Voragine. Locus est in Sclavina.