« »
 
[]« Scarpellinus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 340c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCARPELLINUS
SCARPELLINUS, Latomus, seu sculptor, ab Ital. Scarpellino, eadem notione. Mirac. B. Gregorii Verucul. tom. 1. Maii pag. 538 :
Præsentibus ibidem mag. Joanne Andrea Ghirardo de Veruchio, mag. Baptista Mazzucchetto carpellino.
L. Favre, 1883–1887.
Non solum latomum, sed etiam sculptorem hoc verbum designare videtur :
Discreto viro magistro Johanni Andree de Barrese Scarpellino in palatio apostolico.
(Mandam. Camer. Apostol. Archiv. Vatic. 1464. f. 10.)