« »
 
[]« 1 scof » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 359b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCOF1
1. SCOF, Scofph, Stabulum sine parietibus. Lex Bajwar. tit. 9. cap. 2. § 2 :
Si autem (scuria) septa non fuerit ; sed talis quod Bajwarii Scofph dicunt, absque parietibus, etc.
Editio Heroldi habet Scof. Germanis etiamnum Schopf, Saxon. Scop, tegumentum sonat, uti monet Martin. in Lexico. Vide Graff. Thes. Ling. Franc. tom. 6. col. 457.