« 2 scolatura » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 360a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCOLATURA2
2. SCOLATURA, Canalis, per quem effluunt aquæ ; vox Italica. Charta ann. 1180. apud Petrum
Mariam Campum in Hist. Eccl. Placentinæ, in Regesto 2. part. Ch. 29 :
Item de omnibus Scolaturis, et pluvianis, et surtuminibus, quæ decurrunt, seu decurrere possunt ex rivo Merdorio, etc.Occurrit ibi pluries. Gall. Esgouter dicunt. Statuta Placent. lib. 5. fol. 58 :
Statutum est et diutius observatum quod quælibet persona quæ habet jus ducendi et extrahendi aquas seu rivos de fluibus sortivis et Scolaturis, etc.Vide Scolarolum.