« »
 
[]« 2 scortia » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 363b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SCORTIA2
2. SCORTIA, Cortex, Ital. Scorza, Gall. Ecorce. Acta S. Pereg. tom. 1. Aug. pag. 80. col. 2 :
Scripsit totum cursum et seriem totius vitæ suæ in Scortia, id est, in spolio ligni.
Arest. ann. 1334. in vol. [] 1. arestor. parlam. Paris. :
Consergerius nostri regalis palatii Parisiensis est in possessione et saisina habendi.... gruagium.... ab omnibus carboneriis et hominibus facientibus aut portantibus carbones aut Scortias de et infra terminos, qui sequuntur, etc.
Vide supra Escorça.