« Securare » (par C. , 1678), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 392a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SECURARE
SECURARE, Idem quod Assecurare, pignore vel
fidejussione interposita securum facere, de qua voce supra, in
Observantiis Regni Aragon. fol. 32. Vide
Securis.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Securare, nude pro Securum reddere. Vita B. Humilianæ tom. 4. Maii pag. 391 : Tanto terrore concutitur, quod nec in oratione nec extra orationem in ipsa cellula poterat Securari.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Securiare, Eadem notione. Gesta Franc. lib. 4. cap. 13 : Faciamus castrum in vertice montis Maregart,... quod Securiat, ut tuti possimus permanere de Turcorum formidine.
L. , 1840–1850.
Securizare, Securum reddere. Versus de obsid. Herbipol. apud Pertz. Scriptor. tom. 6. pag.
550 : Vide Securitas 1.Cartis et pactis plus clerum Securizando.