« »
 
[]« 2 secuta » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 393b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SECUTA2
2. SECUTA, Obligatio, qua vassallus vel tenens dominum in hostem seu exercitum sequi tenebatur. Charta ann. 1334. in Reg. 66. Chartoph. reg. ch. 1358 :
Fogagia, jornalia, Secuta guerrarum, seu quæcumque alia servicia.
Vendit. vicecomit. Turen. ann. 1350. in Reg. 80. ch. 156 :
Cum sega seu Secuta armorum, aliisque servitiis, servitutibus, explectis, etc.
Vide Sega et infra Segua.