« »
 
[]« Seignoria » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 400b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEIGNORIA
SEIGNORIA, Nostris Seigneuriage, Præstatio quæ a monetæ fabricatoribus domino, cujus est moneta, exsolvitur ex monetariæ fusionis et signaturæ proventibus, idem proinde quod Monetagium. Vide in hac voce. Extractum Computi ann. 1338. tom. 1. Hist. Dalph. pag. 95. col. 1 :
Pro quibus tribus millibus sexcentis et quadraginta octo marchis tribus unciis et tertia argenti fini positi in dicta moneta..... contingunt dominum nostrum pro Seignoria ad rationem de sex solidis et sex denariis monetæ tunc currentis pro qualibet marcha dicti argenti fini.
Aliud Computum ann. 1339. ibid. pag. 96. col. 1 :
Siardellus teneatur solvere domino nostro Dalphino pro Seignoria dictarum monetarum, pro qualibet videlicet marcha argenti fini conversi et positi in dicta moneta alba, 26. solidos Viennenses monetæ currentis.
Pluries ibi. Seignoria, pro Dominium. Vide in Segnoria.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Signoria, Eadem notione, in Statuto ann. 1340. ibid. tom. 2. pag. 417. col. 1 :
Fuit etiam ordinatum et expresse concessum per dictum dom. Dalphinum, quod ratione Signoriæ dictarum monetarum, ipsi magistri non debeant dare Signoriam de una marcha pro qualibet centum marcharum cudendarum.