![[]](img/image.png)
SELHA, Situla, aquæ ex puteo hauriendæ idonea. Tabular. Dalonensis Monasterii fol. 66 :
Dederunt 4. Selhas fabarumVide Seilletum, et Sellus.ad mensuram del solier.
P. , 1766.
◊ Cupa minor, Gall. Seau,
baquet, alias Seille. Lit. remiss. ann. 1366. in Reg. 97. Chartoph. reg. ch.
322 : Un vessel à mettre eaue, appellé Seille.Aliæ ann. 1401. in Reg. 156. ch. 397 :
Lequel Gilet suppliant avisa un vaissel, nommé Seille, où il avoit certains poissons.Pedag. Peron. ann. 1295. ex Chartul. 21. Corb. fol. 355. v° :
Une caudiere, 1. den. et se elle tient plus de une Seille, elle doit ij. den.Hinc Séeillée et Seliée, Quantum situla continetur. Lit. remiss. ann. 1367. in Reg. 109. ch. 213 :
Premuni d'un tinel qu'il osta à deux femmes, qui emportoient sur ledit tinel une Séeillée d'eaue.Aliæ ann. 1391. in Reg. 141. ch. 110 :
Une paelle d'airain, qui tenoit environ une Seliée.Unde Seillier, Locus ubi situlæ reponuntur, in aliis Lit. ann. 1421. ex Reg. 171. ch. 520 :
Le lieu où l'en mettoit les Seilles et eaues de l'hostel, appellé le Seillier, qui estoit de pierre.Vide infra Situla.