SEMNIUM, ex Gr. Σεμνεῖον, Monasterium, in quo venerandi degunt Monachi. Glossæ antiquæ MSS. et Gloss. Lat. MS. Reg. cod. 1013 : Semnium, Monasterium, sive honestorum conventiculum. Perperam Scimnium, apud Papiam. Lexicon aliud Gr. MS. Reg. cod. 2062 : Σεμνεῖον, Μοναστήριον. Joan. Hieros. de Instit. Monach. cap. 36 :

Diruentes eorum Semnium antiquum, ædificaverunt huic primæ virgini Deo dicatæ capellam, etc.

Occurrit præterea in Vita B. Agnetis de Bohemia n. 6. Suidas :

Φροντιστήριον, δριατριϐή, ἢ μοναστήρίον, ὅπερ οἱ Ἀττιϰοὶ σεμνεῖον ϰαλοῦσι.

Nicephorus CP. in Breviar. pag. 16. 1. edit. :

Μετὰ δὲ ταῦτα Κρίσπον εἰς τὸ λεγόμενον τῆς Χώρας περιεῖρχεσθαι σεμνεῖον.

Philo lib. περὶ βίου θεωρητιϰοῦ : Ἑϰάστῳ ἐστὶν οἴϰημα ἱερὸν, ὃ ϰαλεῖται σεμνεῖον ϰαὶ μοναστήριον, ἐν ὧ μονούμενοι τὰ τοῦ σεμνοῦ βίου μυστήρια τελοῦνται. Nicetas in Isaacio lib. 1. n. 10 :

Εἴτε τέμενος τοῦτο ἅγιον ἦν, εἶτε σεμνεῖον ἱερόν.

Vide Constantinum Manassem pag. 167. 180. edit. Meursii, et Gloss. med. Græc.