« »
 
[]« Semolla » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 409c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEMOLLA
SEMOLLA, Italis Semola, Furfur, vel grani genus. Statuta Astens. ubi de Intratis portarum :
Semolla solvat pro quolibet rubo lib. 1. sol. 10.
Vide Semunclum.