« »
 
[]« Sepum » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 431b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SEPUM
SEPUM, ita dicitur vulgo quod olim Sebum, i. adeps, pinguedo, axungia. Joh. de Janua. Occurrit passim. Lapis Sepi, certum sevi pondus. Vide Petra. Charta ann. 1309. apud Ludewig. tom. 1. Reliq. MSS. pag. 261 :
Bonæ memoriæ Fryso in extremis religiosis viris fratribus in Dobirlug unum lapidem Sepi in remedium animæ suæ singulis annis donavit... Præterea Henricus.... præfato conventui duos lapides Sepi allegavit.