SERENITAS, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Serenitas » (par C. du Cange, 1678), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 436a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERENITAS

SERENITAS, Titulus honorarius Imperatorum et Regum, apud Facundum Hermianensem lib. 5. cap. 2. et in veteribus Chartis apud Beslium in Comitib. Pict. pag. 211. in Regibus Aquitan. pag. 25. 26. et alios passim. Fortunatus lib. 3. Poëm. 2 :

Nubila nulla gravant populum sub Rege sereno.

Idem lib. 6. Poëm. 4. de Chariberto Rege :

Splendet in ore dies detersa fronte serenus,

Sinceros animos nubila nulla premunt.

Blanda serenatum circumdant gaudia vultum,

Lætitiam populus Regis ab ore capit.

Vide Glossar. med. Græcit. voc. Γαληνότης, col. 236. et Ἡμερότης, col. 478.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Eodem titulo donatur dominus castri Camiliaci in Litteris Pontificis Romani ex Tabular. Majoris Monasterii.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Sed et Archiepiscopi Episcopive Serenitatis titulum sibi tribuerunt. Charta Sevini Archiep. Senon. ann. 980. apud Acher. tom. 2. Spicil. pag. 732 :

Postulo ergo Serenitatem successorum meorum Archiepiscoporum, ut, etc.

Adalardus Episc. Claromont. mentionem facit Serenitatis suæ, in Charta ex Chartario Brivatensi, ut et Gauzlinus Tullensis Episc. in Charta ann. 936. ex Archivo S. Apri. Vide Mabill. Dipl. pag. 89.

les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.

◊ Serenissimi Principis titulo cohonestatur Humbertus Dalphinus in Litteris procuratoriis capituli S. Bernardi de Romanis ann. 1348. inter Ordinat. Reg. Franc. tom. 3. pag. 290. Alios hujusce tituli recentiores usus silebimus, utpote qui ad nostrum institutum non spectant.