« »
 
[]« Serenius » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 436b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERENIUS
SERENIUS. Litteræ Bonifacii VIII. PP. in Chronico Angl. Th. Otterbourne pag. 93 :
Et quod in tuis patentibus litteris, inde confectis, hæc plenius et Serenius noscuntur contineri.
Ubi Cl. Editor recte monet leg. esse Seriosius. Vide infra Seriose.