« Seriose » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 437b. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SERIOSE
SERIOSE, Fuse, minutatim, articulatim, Gall. En détail. Litteræ Bonifacii VIII. PP.
ann. 1295. ex Bibl. Reg. :
Per alias nostras litteras tibi describimus Seriose.Charta Edwardi II. Reg. Angl. ann. 1309. apud Rymer. tom. 3. pag. 144 :
Prout hæc in eisdem litteris Seriosius continentur.Epist. Martini V. PP. ann. 1420. apud Ludewig. tom. 5. Reliq. MSS. pag. 418 :
Quem, ut ipse Seriose nobis exposuit, etc.Charta ann. 1442. ex Schedis Præs. :
Prout infra in hoc præsenti publico Instrumento latius et Seriosius continetur.Occurrit præterea apud Gregor. Mag. lib. 1. Epist. 26. Amelium in Ord. Rom. cap. 70. in Statutis S. Claudii pag. 62. in Hist. Eccl. Meld. tom. 2. pag. 202. et apud Lobinell. tom. 3. Hist. Paris. pag. 137. Vide Serenius.
les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736.
Seriose, Graviter, lente. Charta fundat. Cantoriæ S. Capellæ ann. 1319. apud Lobin. tom.
3. Hist. Paris. pag. 132 : Statuentes quod ipse cantor et ipsius in dicta cantoria pro tempore successores,... debitæ increpationis officium, psallendique, psalmodiandi et legendi Seriose et distincte in ipsa capella superius et inferius...... ministerium...... studeant exercere.Occurrit rursum ibid. pag. 339. ex Statutis Capituli Hospitalis S. Jacobi.