« »
 
[]« Sessina » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 459a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SESSINA
SESSINA, Possessio, jus. Item, Præstatio quæ domino pro possessione adepta exsolvitur. Comput. ann. 1261. apud D. Brussel tom. 1. de Usu feud. pag. 475 :
De venda et Sessinis ibidem, vi. lib. vi. sol. viii. den.
Chartul. S. Vincentii Cenoman. fol. 123 :
Quibus auditis judicio mediante decreverunt et judicaverunt quod abbas et conventus possessionem et Sessinam haberent integram de omnibus eleemosinis supradictis.
Vide in Saisire.