SGARDIUM, Glossarium mediae et infimae latinitatis, Du Cange et al.

« Sgardium » (par P. Carpentier, 1766), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 467a. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SGARDIUM

SGARDIUM, Sgardum, Arbitrium, sententia, judicium. Libert. Figiaci ann. 1318. tom. 7. Ordinat. reg. Franc. pag. 660. art. 3 :

Licebit.... dictis consulibus ab omnibus dictæ villæ et districtus ejusdem habitatoribus exhigere et recipere sacramentum de stando ad Sgardum seu arbitrium ipsorum consulum, de factis communibus villæ.

Ibid. pag. 663. art. 15 :

Et si aliquis..... cavere voluerit de stando ipsorum consulum Sgardio seu arbitrio, habitator ille invittus compelli poterit per consules ad standum Sgardio seu arbitrio eorumdem.

Vide Regardum 5.

P. Carpentier, 1766.

Sgardium, Judicii genus, in Stat. ordin. S. Joan. Hieros. ann. 1584. tom. 2. Cod. Ital. diplom. col. 1811 :

Ne fratrum nostrorum animi, longis litibus impliciti, a suæ professionis officio evocarentur : majores nostri breve quoddam et expeditum judicii genus excogitarunt, quod Sgardium appellarunt. Id ita habetur : assumuntur fratres octo, ex singulis linguis singuli, quibus additur nonus ex qua libuerit lingua, nullo delectu. Is caput seu præses Sgardii vocatur.