![[]](img/image.png)
SILIGO, Latinis scriptoribus est selecta farinæ medulla, ex siligine frumenti genere, de
quo Plinius lib. 18. cap. 8. et alii. Isidorus lib. 17. cap. 2 :
et Joann. Bruyerinum Campegium lib. 6. de Re cibaria
cap. 9.
Siligo, genus tritici a selecto dictum.Adde lib. 20. cap. 2. At postremi ævi auctoribus usurpatur pro Secali, vulgo Segle. Statuta Vercell. lib. 4. fol. 72. v° :
Teneatur fornarius facere et habere levatum pulchrum et mundum, videlicet ad panem frumenti, levatum puri frumenti, et ad panem Siliginis, pure Siliginis.Tidericus Langenius in Saxonia :
Occurrit non semel. Vide Gorræum in σιλίγνις,Extat et hic triticum, quod non reperitur iniquum,Crescit non lente bona moxque Siligo repente.
![[]](img/image.png)
P. , 1766.
◊ Glossar. medic. MS. Sim.
Januens. ex Cod. reg. 6959 : Siligo, bladum notum, rusticis in pane, vice frumenti, esui. Hanc Plinius dicit oliram ab Homero vocari.Vide supra Siliginalis.