« Simplus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans , et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 491c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SIMPLUS
SIMPLUS, Simplex, singularis, unicus. Charta ann. 1263. ex Tabul. Portus regii :
In quibus Simplam justitiam habebat, et quæ a nobis in feodum immediate tenebat.Alcuinus de div. Offic. :
Christi mors Simpla fuit, quia peccatum, quod est mors animæ, non admisit.Utitur Plautus Most. Act. 2. sc. 2. v. 73.
Simpli equi, solitarii, ad eorum discrimen qui junguntur ad currum, in vet. Epigram. de Circo apud Carolum de Aquino in Lexico milit. :
Vide Singulator.Lunæ biga datur semper, solique quadriga :Castoribus Simpli rite dicantur equi.