« »
 
[]« Sirogrillus » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 496c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SIROGRILLUS
SIROGRILLUS, Cuniculus, Gall. Lapin, olim Conil. Transact. Florentii de Castellane domini de Masalguis cum hominibus ejusdem loci ann. 1438. ex Schedis Præs. de Mazaugues :
Possint impune...... venari Sirogrillos..... cum canibus.
Statuta Arelat. MSS. art. 53 :
Pro pallio et tunica domine cum pellibus Sirogrillorum, 111. sol.
Vide Chirogryllus.