« »
 
[]« Siromastes » (par les Bénédictins de St. Maur, 1733–1736), dans du Cange, et al., Glossarium mediae et infimae latinitatis, éd. augm., Niort : L. Favre, 1883‑1887, t. 7, col. 496c. http://ducange.enc.sorbonne.fr/SIROMASTES
SIROMASTES, Hesychio, Species jaculi, hasta, lancea, a Græco σειρομάστης. S. Hieronymus Epist. 53 :
Legi enim Siromastem Phinees, austeritatem Heliæ, zelum Simeonis Chananæi, Petri severitatem.
Ubi respicit ad Numer. c. 25. v. 7. quo loco lxx. habent σειρομάστης, Vulgata vero, Pugio. Vide Martinii Lexicon.